Instrukcja montażu

Prawidłowy montaż stolarki budowlanej jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na długotrwałe, bezproblemowe oraz przyjemne użytkowanie. Eliminuje dyskomfort przyszłego użytkownika związany z nieprawidłowym funkcjonowaniem okien. Montaż przeprowadzony niezgodnie z prawidłami sztuki budowlanej może prowadzić do wypaczenia elementów konstrukcyjnych ram lub skrzydeł okiennych, blokowania się elementów okuć obwiedniowych, bądź też w skrajnym przypadku do zniszczenia stolarki.

Wymagania ogólne

Stolarkę okienną zewnętrzną uznaje się za prawidłowo wbudowaną, jeżeli podparta i zamocowana ościeżnica przenosi obciążenia od ciężaru własnego okna, parcia lub ssania wiatru, obciążeń temperaturą i innych obciążeń występujących podczas użytkowania okien. Zaleca się wykonanie montażu stolarki przez fachową, posiadającą autoryzacje producenta ekipę montażową, która jest gwarantem właściwie przeprowadzonej usługi wbudowania stolarki zewnętrznej. Przed przystąpieniem do montażu okien należy sprawdzić czy wymiary okna pasują do otworów w murze i czy zapewniają odpowiedni luz obwodowy w granicach 10-20 mm na każdą stronę ramy okiennej. Luz boczny między oknem a otworem w ścianie pozwala na zmiany wymiarów okna, jakie zachodzą wraz ze zmianami temperatury lub wilgotności. Uniemożliwia również wystąpienie zmian w cechach geometrycznych okna pod wpływem ruchu konstrukcji budynku, występującego na skutek zmiennych obciążeń lub nierównomiernego osiadania budynku. Przy luzach obwodowych mniejszych niż 5 mm może występować wyboczanie ram klinujących się w ciasnym otworze okiennym. Z kolei za duży luz, przekraczający 30 mm, może być przyczyną niewystarczającego utwierdzenia okna w murze. Przed przystąpieniem do montażu należy zaopatrzyć się w blachy montażowe, kołki szybki montaż lub pusta przestrzeń, w zależności od konstrukcji muru, wkręty ramowe oraz piankę montażową.

Rys. 1. Potrzebne materiały pomocnicze do montażu stolarki

Prawidłowe rozmieszczenie punktów mocowania ościeżnicy okien i drzwi balkonowych.
Producent zaleca osadzenie okna w ościeżu przy pomocy kotew montażowych (blach) i wkrętów ramowych zgodnie ze schematami przedstawionym na rysunku poniżej.

Rozmieszczenie blach montażowych:

Wymiary A = 150-200 mm
Wymiary B = max 850 mm

Dodatkowo należy stosować wkręty ramowe przy następujących długościach ościeżnicy:

od 1500-1700 mm 1 wkręt ramowy,
od 1701-2000 mm 2 wkręty ramowe,
od 2001-2450 mm 3 wkręty ramowe.

Rys. 2. Schematy rozmieszczenia punktów mocowania

Okno i drzwi balkonowe jednodzielne Okno i drzwi balkonowe dwudzielne

Okno i drzwi balkonowe dwurzędowe Okno i drzwi balkonowe trójdzielne

Prawidłowe mocowanie blach montażowych i usytuowanie okna w murze.

Mocowanie kotew montażowych do ościeżnicy należy wykonać przed jej włożeniem w ościeże, po uprzednim zdjęciu skrzydeł. Blacha, kotwa montażowa ma być przymocowana do ościeżnicy zgodnie z rysunkiem poniżej

Rys. 3. Schemat mocowania blachy montażowej

Przy zdejmowaniu skrzydeł i później ich ponownym zawieszaniu prosimy o przestrzeganie wskazówek prezentowanych poniżej. Za złe wykonanie opisanych czynności producent okien nie ponosi odpowiedzialności. Nieprawidłowe wyjęcie i zawieszenie okna grozi jego wypadnięciem i stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia.

Rys. 4. Wyjmowanie i zawieszanie skrzydeł. Kontrola położenia trzpienia

Wyjmowanie:

Przy zamkniętym skrzydle przesunąć w dół trzpień zawiasu górnego.

Zawieszanie:

Skrzydło zawiesić i mocno docisnąć do ramy. Nie zamykać tj. ryglować okna poprzez przekręcenie klamki! Trzpień zawiasu wcisnąć do momentu zatrzaśnięcia się trzpienia w zawiasie.
Wzrokowa kontrola położenia trzpieni zawiasów jest niezbędna.
Po zdjęciu skrzydeł i zamocowaniu kotew montażowych, ościeżnicę bez skrzydeł wstawia się w otwór w murze i unieruchamia za pomocą drewnianych klinów. Należyte usytuowanie okna w przekroju ściany, zapewnia wysoką temperaturę na jego powierzchni wewnętrznej, w miarę możliwości wyższą od temperatury punktu rosy, co ogranicza problem roszenia okien i zespoleń od wewnątrz.
Usytuowanie okna w murze powinno się dokonać zgodnie z prezentowanymi poniżej rysunkami.

Rys. 5. Właściwa lokalizacja stolarki w murze

Następną czynnością jest unieruchomienie ościeżnicy za pomocą drewnianych klinów. Klinowania dokonujemy w obszarze naroży ościeżnicy. Po ustawieniu ościeżnicy w otworze należy sprawdzić:

pion i poziom ościeżnicy,
zmierzyć długość przekątnych ościeżnicy,
usytuowanie ościeżnicy w stosunku do lica ściany.

Należy pamiętać, że maksymalne odchyłki mogą wynosić:

od pionu i poziomu max. 1 mm na długości 1 m, jednak nie więcej niż 3 mm na całej długości,
w przypadku przekątnych max. 3 mm,
przy usytuowaniu w stosunku do lica ściany max. 5 mm.

Jeżeli wszystkie powyższe warunki są spełnione mocujemy ościeżnicę w otworze. Należy zwrócić uwagę na mocne i właściwe przykręcenie kotew do muru (patrz rys. 2). Następnie należy założyć skrzydło i sprawdzić poprawność jego działania. Może zajść potrzeba jego regulacji. Jeżeli skrzydło sprawnie funkcjonuje przy zamykaniu i otwieraniu tj. elementy okuć obwiedniowych dociągają skrzydło do ościeżnicy, wówczas można przystąpić do kolejnego etapu montażu. Należy pamiętać, że obsługa drzwi balkonowych może się wiązać z większym nakładem siły w porównaniu do okien, ponieważ jest to związane z większą ilością punktów ryglujących skrzydła z ościeżnicą i nie jest to związane z wadliwym działaniem okuć.

Piankowanie.

Kolejna czynnością jest wypełnienie luzu bocznego pianą montażową. Należy stosować się ściśle do zaleceń producenta pianki. Zaleca się stosowanie niskorozprężnych pian montażowych oraz odpowiednie ich dobranie w zależności od pory roku (letnia lub zimowa pianka).

Przed piankowaniem należy wcześniej zwilżyć wodą ościeżnicę i ościeżę, co w decydujący sposób poprawi przyczepność piany uszczelniającej i właściwe jej pęcznienie.
Odpowiednie wypełnienie luzu między ościeżnicą a ościeżem zapewnia szczelność na przenikanie powietrza, izolacyjność cieplną i akustyczną na poziomie zbliżonym do okien, a izolacyjny materiał wypełniający jest zabezpieczony przed zawilgoceniem wodą lub parą wodną.

Na rysunku poniżej przedstawiono zalecany sposób rozwiązania połączenia ościeżnicy z ościeżą oraz odprowadzenia wody opadowej przez parapet poza lico zewnętrzne ściany.

Rys. 6. Zalecane sposób połączenia ościeżnicy z ościeżą

Dodatkowe informacje.

Przy montażu zestawów okiennych należy pamiętać o ich wzajemnym skręceniu minimum w 3 miejscach. Rozstaw wkrętów nie może przekraczać 500 mm. Wewnętrzne kanały muszą być wypełnione specjalnie dociętymi listwami drewnianymi lub z materiału izolacyjnego np. styrodur. Zabezpieczy to przed wystąpieniem mostka termicznego. Styk połączeń można uszczelnić za pomocą silikonu. Prawidłowe zespolenie okna z oknem lub drzwiami balkonowymi przedstawia rysunek poniżej.

Rys. 7. Schemat zespalania okien

Po wykonaniu montażu przez ok. 12 godzin zabrania się jakiejkolwiek ingerencji przy stolarce np. otwierania okien. Po upływie odpowiedniego czasu należy wybić kliny, a ubytki po nich uzupełnić pianą montażową.

Następnie można przystąpić do obróbki glifów, usuwając wcześniej nadmiar pianki montażowej nożem. Przed przystąpieniem do prac budowlanych należy pamiętając o wcześniejszym zabezpieczeniu okien przed zabrudzeniem odpowiednimi taśmami (patrz zał. Nr 2 „Instrukcja użytkowania, pielęgnacji i konserwacji”).